Cel badania

Celem badania było wskazanie uwarunkowań satysfakcji z małżeństwa osób uczestniczących w ruchu Spotkania Małżeńskie. Badania przeprowadzono w 2011 roku na 198 osobach będących w związku małżeńskim w ramach pracy magisterskiej pt. "Satysfakcja z małżeństwa a style przywiązania, nadzieja podstawowa i komunikacja małżeńska na przykładzie ruchu Spotkań Małżeńskich" napisanej w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej pod kierunkiem dr Katarzyny Growiec.
Badanie przeprowadzono wśród trzech grup:
(1) zwykłych uczestników Spotkań Małżeńskich,
(2) animatorów/osób silnie zaangażowanych w ruch Spotkań Małżeńskich (uczestniczących co najmniej 1,5 roku w grupach wsparcia dla małżeństw lub będących animatorami ruchu)
(3) nieuczestniczących nigdy w Spotkaniach Małżeńskich ani żadnych formach terapii indywidualnej lub terapii dla par.
Do badań użyto kwestionariuszy: Kwestionariusza Dobranego Małżeństwa (KDM-2), Kwestionariusza Komunikacji Małżeńskiej (KKM), Kwestionariusza Nadziei Podstawowej (BHI-R) oraz Kwestionariusza Stylów Przywiązania (KSP).
Zbadano w jaki sposób nadzieja podstawowa, style przywiązania oraz komunikacja małżeńska wiążą się z satysfakcją z małżeństwa. W badaniach dotyczących wszystkich małżonków założono, że: bezpieczny styl przywiązania dodatnio jest związany z satysfakcją z życia małżeńskiego, istnieje dodatni związek nadziei podstawowej z bezpiecznym stylem przywiązania oraz, że nadzieja podstawowa i komunikacja małżeńska są dodatnio związane z satysfakcją z małżeństwa.
Dokonano także porównania osób uczestniczących i zaangażowanych w ruch Spotkań Małżeńskich z grupą osób nieuczestniczących w nim. Sprawdzano hipotezy mówiące o tym, że: osoby uczestniczące w ruchu Spotkań Małżeńskich są bardziej zadowolone z małżeństwa niż nieuczestniczące, mają lepszą komunikację małżeńską oraz wyższy poziom nadziei podstawowej, a także częściej wykazują bezpieczny styl przywiązania niż nieuczestniczące w ruchu Spotkań Małżeńskich.
Wykazano, że satysfakcja z małżeństwa w sposób istotny jest silnie związana ze stylami przywiązania (w sposób dodatni ze stylem bezpiecznym oraz ujemny z lękowo-unikowym i ambiwalentnym). Silny lub umiarkowany związek satysfakcji z małżeństwa został potwierdzony także we wszystkich czynnikach komunikacji małżeńskiej. Wykazano również, że satysfakcja z małżeństwa pozytywnie choć słabo związana jest z nadzieją podstawową.
W badaniach różnic między grupami wykazano, że wyniki grupy zaangażowanej w ruch Spotkań Małżeńskich były istotnie wyższe od wyników grupy nieuczestniczącej w zakresie poziomu satysfakcji małżeńskiej i nadziei podstawowej. Pośrednio wykazano różnicę między tymi grupami w zakresie komunikacji małżeńskiej, natomiast nie potwierdzono różnic w stylach przywiązania.